Wszystko zależy od charakteru wycieczki. Gdybym ja był nauczycielem i zabierał dzieci na całodniową wycieczkę, zdecydowanie zabrałbym ze sobą apteczkę, co polecam również Pani. Pozdrawiam.
Mariusz Andrzejczak

Nie, nauczyciel nie może podawać podopiecznym żadnych leków. Pozdrawiam.
Mariusz Andrzejczak

Należy ocenić bezpieczeństwo, podejść do dziecka, zapytać je, czy nas słyszy i może nam odpowiedzieć. Jeżeli nie, należy udrożnić drogi oddechowe poprzez odgięcie głowy do tyłu i zbadać oddech. Jeśli dziecko oddycha prawidłowo, należy ułożyć je w pozycji bezpiecznej i wezwać zespół ratownictwa medycznego. Zalecam sprawdzać oddech dziecka średnio co minutę. Pozdrawiam.
Mariusz Andrzejczak

W prezentacji opierałem się na wytycznych ERC 2010, gdyż te z roku 2015 nie zostały jeszcze opublikowane w j. polskim. Obecnie dostępne jest jedynie podsumowanie zmian wytycznych, które stricte nie jest publikacją. Wytyczne ERC zalecają kompresję klatki piersiowej i wentylacje w stosunku 15:2 dla osób z obowiązkiem udzielania pierwszej pomocy, a wśród nich wymienia się również nauczycieli. Stąd ta informacja. Pozdrawiam.
Mariusz Andrzejczak

Panika w takiej sytuacji nie jest wskazana, radziłbym się tego wystrzegać. Pozdrawiam.
Mariusz Andrzejczak

„Ratownicy, którzy byli uczeni algorytmu BLS dla osób dorosłych oraz nie mają specjalistycznej wiedzy na temat resuscytacji dzieci, mogą używać sekwencji postępowania jak u osób dorosłych, ponieważ przeżywalność będzie niższa, jeśli nie podejmą żadnych działań. Osoby bez wykształcenia medycznego, w związku z tym, że ich praca jest związana z ponoszeniem odpowiedzialności za dzieci (np.: nauczyciele, pielęgniarki szkolne, ratownicy wodni), należy uczyć, iż preferowana jest modyfikacja BLS dla osób dorosłych polegająca na wykonaniu pięciu początkowych oddechów ratowniczych, a następnie prowadzeniu RKO przez około 1 minutę przed udaniem się po pomoc (patrz algorytm BLS dla osób dorosłych).” - Za ERC 2010, rozdział 6, str. 183. Wydaje się sensownym, że z tytuły wykonywanego przez nauczyciela zawodu, mimo wszystko ma on obowiązek udzielania pierwszej pomocy i nie mówimy tu o obowiązku wynikającym z obowiązującego prawa. Skłaniałbym się raczej w kierunku obowiązku moralnego. Niezależnie od tego, czy sekwencja jest realizowana 30:2, czy 15:2 i tak znacząco wpływa na przeżywalność pacjenta. Istotnym suportem w takiej sytuacji będzie z pewnością rola dyspozytora medycznego, który może zasugerować Only hands CPR czyli nieprzerwaną kompresję klatki z wyłączeniem oddechów. Sumarycznie, oczami praktyka, odsetek podejmowanych podstawowych czynności resuscytacyjnych w skali kraju jest relatywnie niewielki.
Mariusz Andrzejczak

W zakresie pierwszej pomocy literatura i praktyka nie przewidują podawania leków na tym etapie. Jeśli jednak mowa o długoterminowym przyjmowaniu leków przez uczniów – sprawa wydaje się bardziej złożona. Powinna istnieć jakaś podstawa, która będzie wskazywała konieczność podania leków uczniowi w szkole. Dobrym „bezpiecznikiem” w takiej sytuacji byłoby zlecenie lekarza pierwszego kontaktu lub specjalisty w zakresie dawkowania i przyjmowania ww. leków. W takiej sytuacji istotna jest również znajomość stanowiska rodziców. Czy higienistka może odmówić? Należałoby to rozważyć, jeżeli podstawa dot. zlecenia podania leku nie będzie jasno uregulowana. Pozdrawiam.
Mariusz Andrzejczak

Nadrzędnym elementem w zakresie tamowania silnych krwawień jest bezpośredni ucisk w okolicy z której jest krwawienie. Do momentu otrzymania apteczki w zakresie pierwszej pomocy, do ucisku należy wykorzystać własne ręce. Można też rozważyć kolanu lub łokieć. Co do wykorzystania środków opatrunkowych - jeżeli krwawienie przesiąka należy rozważyć następujące elementy: - dołożenie kolejnych warstw opatrunku i poprawienie ucisku zarówno przy użyciu rąk jak i opaski. - uniesienie kończyny jeśli krwawienie jest w tej okolicy Wykorzystanie opaski zaciskowej powinno być rozważone jako całkowita ostateczność.
Mariusz Andrzejczak

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach: § 21. Nauczyciele, w szczególności prowadzący zajęcia w warsztatach, laboratoriach, a także zajęcia wychowania fizycznego, podlegają przeszkoleniu w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Kodeks pracy: Art. 2091. § 1. Pracodawca jest obowiązany: 1) zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, 2) wyznaczyć pracowników do: a) udzielania pierwszej pomocy, b) wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, 3) zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej. § 2. Działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń. § 3. Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń. Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów, nie jest do końca sprecyzowane, jaka powinna być konkretna liczba przeszkolonych w takim zakresie nauczycieli. Najlepszym wariantem byłoby oczywiście ukończenie takiego kursu przez wszystkich nauczycieli w placówce. Z całą pewnością wpłynie to pozytywnie na bezpieczeństwo przedszkolaków. Warto zwrócić też uwagę na jakość szkoleń - powinny być na wysokim poziomie. Ukończenie kuru pierwszej pomocy w zakresie postępowania z dziećmi jest dobrowolne. Obligatoryjnym elementem szkolenia w zakresie pierwszej pomocy jest szkolenie okresowe BHP, w które można wpleść elementy pierwszej pomocy. Pozdrawiam.
Mariusz Andrzejczak

Dziękuję za ciekawe i istotne pytanie. Schemat postępowania zależy od indywidualnego podejścia nauczyciela do danej sytuacji. Pod pojęciem „uraz ręki” może kryć się bardzo wiele znaczeń. Przy hipotetycznym założeniu, że jest to niegroźne stłuczenie, warto rozważyć kontakt z rodzicami i w porozumieniu z nimi, podjąć wiążącą decyzję. Obowiązujące przepisy nie wskazują konkretnych przypadków, które powinny być zaopatrywane przez zespół ratownictwa medycznego. Ostateczną decyzję, co do wysłania zespołu ratownictwa medycznego, podejmuje dyspozytor medyczny. W praktyce znaczna większość nauczycieli wzywa ZRM praktycznie w każdej sytuacji celem uniknięcia odpowiedzialności - co jest w zasadzie zrozumiałe. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że w takich sytuacjach nic nie zastąpi zdrowego rozsądku. Pozdrawiam.
Mariusz Andrzejczak