Zawsze podczas moich szkoleń powtarzam, że najlepszym i najskuteczniejszym narzędziem w wszelkiego rodzaju wystąpieniach (czy to przed grupą, czy klasą) jest charyzma i pasja. Z Pani wiadomości wnioskuję, że jest Pani nauczycielem z pasją, kochającym swoją pracę, młodzież i dzielenie się wiedzą. Sam osobiście zawsze tak wspominam moją nauczycielkę historii i wychowawczynię ze Szkoły Podstawowej. Było to w czasach, kiedy nikt z występów nie szkolił, a słuchaliśmy jej z zapartym tchem i buczeli, kiedy rozbrzmiewał dzwonek na przerwę. Podobnie, jak Pani, nie musiała krzyczeć. Po prostu, podejrzewam, że podobnie jak Pani, urodziła się z tym. Sposoby, o których opowiadałem pomagają i są w miarę możliwości uniwersalne. Nie zawsze się sprawdzają, ale - z wszystkich znanych i opisanych - są najskuteczniejsze. Bardzo serdecznie gratuluję Pani stażu i pasji w pracy!
Piotr Maślak

Ubiór oczywiście ma znaczenie. Zawsze powtarzam, że powinien być adekwatny do okoliczności. Wielu nauczycieli to niestety, bagatelizuje. Proszę sobie odpowiedzieć na pytanie, czy zaufa Pani nauczycielowi wychowania fizycznego, ubranemu w garnitur i krawat? Dokładnie w taki sam sposób buduje się autorytet w przypadku nauczania innych przedmiotów. Uczniowie z pewnością będą darzyli z większym szacunkiem i respektem nauczycielkę w garsonce i eleganckich butach, czy nauczyciela w garniturze i koszuli. Pozę high power person wzmacniają ciemne kolory (granaty, niebieskie, czarne lub ciemno szare) w kontrastowym połączeniu (z jasnymi koszulami lub bluzkami u Pań). Ale powinno się unikać zestawień czarno-białych, jednolitych białych lub jednolitych czarnych. Autorytet i pozycję dominującą wzmacnia też (bardzo) czerwień. U Panów krawat, lub chusteczka, u Pań czerwona apaszka, szal lub koszula (ale zawsze w zestawieniu z innym, łagodzącym kolorem. Panowie powinni unikać czerwonych koszul (zbyt dużo czerwonego na mężczyźnie wywołuje agresję). Co do spodni, myślę, że to kwestia praktyczności ubioru. U kobiet spodnie wzmacniają pozę władzy. Trzeba jednak pamiętać, że strój nie zastąpi charyzmy i silnej osobowości. Uczniowie bardzo szybko poznaną nauczycieli i odczytują ich prawdziwą siłę.
Piotr Maślak

Liderzy klasowi zwykle charakterologicznie są bardzo słabymi osobowościami a z całą pewnością potrafią przykuwać uwagę wyrywkowo, przez kilka sekund. Inny wariant to dzieci "rozpieszczone" (proszę nie odbierać tego pejoratywnie), którym wydaje się, że są liderami i są najmądrzejsze. I w jednym i w drugim przypadku najlepszym sposobem jest czas. Proszę zaprosić takie dziecko na środek sali (w żadnym wypadku nie okazywać emocji i nerwów!) i poprosić o wyjaśnienie całej klasie tego co mówi albo swobodne rozwinięcie swoich żartów, min, wygłupów czy przeszkadzających zachowań. Zwykle dziecko po 2 minutach jest zawstydzone i marzy o ucieczce. Wtedy należy spokojnie przekonać je do kreatywności, wymusić dalszy występ. Kiedy skończy jeszcze chwilę poczekać i pomilczeć (milczenie to największa presja). Inna metoda to zlecenie dziecku przygotowania na następną lekcję występu na temat, który naprawdę lubi. Ważne, żeby naprawdę, szczerze się zapaliło. Tuż przed występem (prezentacją) proszę usiąść na miejscu dziecka i w trakcie jego występu ostentacyjnie ale cicho powtarzać jego zachowania. Konsekwentnie przez dłuższy czas. A kiedy będzie bliskie płaczu lub wściekłości, wytłumaczeniu mu swojego i jego zachowania.
Piotr Maślak

Bardzo dziękuję za miłe słowa. Aż się zaczerwieniłem
Piotr Maślak